Στην αυλή των θαυμάτων
Μες τη χώρα του τίποτα
Γυρνάω κι εγώ κι έχω μάθει να ζω
Μια εικόνα ουρλιάζει πάλι, πάλι μες το κεφάλι
Μα και πάλι δε μιλώ

Και φοβάμαι να πω
Πως η εικόνα που ζω
Έχει μόνο σκοπό
Την αυλή των θαυμάτων
Και τους γύρω μου να υπηρετώ

Των τρελών η εξουσία
Δεν υπάρχει στην ουσία
Είναι όλα φαντασία +ουσία…

Δεν είναι τραγούδι αυτό
Είναι κάτι αληθινό +ουσία, +ουσία…

Αν μου βρεις ένα λόγο
Αν μου δώσεις και κίνητρο
Μπορώ να βγω και να τους τα πω
Την εικόνα που βλέπω πάλι, πάλι μες το κεφάλι
Να τη σβήσω δεν μπορώ

Θα μου πάρει καιρό
Έχω μάθει να ζω
Μες το ίδιο ρυθμό
Την αυλή των θαυμάτων και το βιασμό δε θα ανεχτώ

Δεν είναι τραγούδι αυτό
Είναι κάτι αληθινό…

Των τρελών η εξουσία
Δεν υπάρχει στην ουσία
Είναι όλα φαντασία +ουσία…