Έχασα χρόνο να γυρνώ σ’ άγνωστα μέρη
πέρασε πάλι γρήγορα το καλοκαίρι

Κι από τα τόσα δειλινά στη Σαντορίνη
όσα κι αν είδες τίποτα δεν έχει μείνει

Είναι ανάσα, είναι φωτιά, είναι αέρας
κι από τα λόγια της καρδιάς το φως της μέρας

Κι από τα τόσα δειλινά στη Σαντορίνη
όσα κι αν είδες τίποτα δεν έχει μείνει

Όπως τ’ αστέρι τ’ ουρανού λάμπει ακόμα
ξένο θα είναι το φιλί, ξένο το στρώμα

Κι από τα τόσα δειλινά στη Σαντορίνη
όσα κι αν είδες τίποτα δεν έχει μείνει