Μιζέρια, φτώχεια, ανεργία
Μα πιο πολύ μισώ την αδικία
Σάμπως δεν υπάρχουν νόμοι
Μόνο το λαθροκονόμι

Περνά ο κοσμάκης βάσανα
Μα κάποιοι φταίν’ για όλα αυτά
Κι αν είμαι ένοχος κι εγώ
Αμέσως να τιμωρηθώ

Εγώ δεν είμαι δικαστής
Εγώ είμαι ένας τραγουδιστής
Βγαλμένος μέσ’ απ’ το λαό
Και όσο ζω θα τραγουδάω
«κοινωνία ένοχη, παλιοκοινωνία»
Κι όπως είπε ο Ντοστογιέφσκι
«έγκλημα και τιμωρία»

Μιζέρια, φτώχεια, ανεργία
Μα πιο πολύ μισώ την αδικία
Στον αδικημένο, καλοσύνη
Στον μπαγάσα, δικαιοσύνη

Φταίχτες, κλέφτες, φυλακή
Τέρμα η αλωπεκή
Όσοι κλέβουν τη μπουκιά
Ας πληρώσουν την απανθρωπιά

Εγώ δεν είμαι δικαστής
Εγώ είμαι ένας τραγουδιστής
Βγαλμένος μέσ’ απ’ το λαό
Και όσο ζω θα τραγουδάω
«κοινωνία ένοχη, παλιοκοινωνία»
Κι όπως είπε ο Ντοστογιέφσκι
«έγκλημα και τιμωρία»