Έλα στα φώτα της πόλης, στα χαλασμένα φώτα,
μέσα σε δρόμους πανώλης, από τσιμέντο ζωής
Εκεί θα βρεις τα όνειρα σου, σε κάποιον άδειο λαμπτήρα
Εκεί θα βρεις την ψυχή σου, μα τώρα είναι σβηστή
Δεν είναι απλό να παγιδεύεσαι μόνος
Σε ένα στενό, δίχως φως και ζωή
Δεν είναι απλό να δίνεις χρώμα στον χώρο
Όταν το φως έχει από ώρα χαθεί
Είμαστε φίλε μου όλοι, τα χαλασμένα φώτα
τα φώτα αυτά της πόλης που έχουν ήδη σβηστεί
Κάποτε έλαμπε η πόλη, τώρα μονάχα φέγγει,
τώρα που φύγανε όλοι, τώρα που μείναμε εμείς
τώρα ευθυνόμαστε όλοι, για ότι αργοπεθαίνει
τώρα πουλιόμαστε όλοι, σε μια νεκρή λαϊκή
Δεν είναι απλό να παγιδεύεσαι μόνος
Σε ένα στενό, δίχως φως και ζωή
Δεν είναι απλό να δίνεις χρώμα στον χώρο
Όταν το φως έχει από ώρα χαθεί
Είμαστε φίλε μου όλοι, τα χαλασμένα φώτα
τα φώτα αυτά της πόλης που έχουν ήδη σβηστεί