Πάει καιρός που όλα πάψανε να είναι παιδικά
Τα χρόνια πέρασαν, η αλήθεια έχει λάμψει κι είναι αργά
Αυτός ο κόσμος είναι τάφος για όσους έχουν όνειρα
Μοιράζει όνειρα θανάτου και τα λέει ναρκωτικά

Τώρα θυμάμαι τον Φλεβάρη που είχες φύγει μακριά
Τα αισθήματά σου τέρμα
Σε μια στροφή τα όνειρά σου πήραν σάρκα και οστά
Δε διέκρινες το ψέμα

Τώρα φοβάμαι, θυμάμαι εσένα, που να’ σαι, στο ψέμα
Τώρα όλα μοιάζουν νεκρά

Αυτές οι ουσίες μοιάζουν να ‘ναι τα καινούρια αφεντικά
Χιλιάδες νέοι τα ποτίζουν στο μυαλό τους τακτικά
Η νέα τάξη εμπορίου έχει μπει για τα καλά
Κάνει ότι θέλει τα παιδιά του και τα διώχνει μακριά

Δικαιολογίες για ουσίες που δεν κάνουν «τίποτα»
Δε διέκρινές το ψέμα
Αισθήματα μες στην μιζέρια που μαθαίνουν από αυτά
Τα αισθήματά σου τέρμα

Τώρα φοβάμαι, θυμάμαι εσένα, που να’ σαι, στο ψέμα
Τώρα όλα μοιάζουν νεκρά