Ντύσου της νύχτας τα χρώματα
Μαύρο κι ασήμι σου ταιριάζει
Βάλε του Μάη τ’ αρώματα
Ήλιος τη νύχτα να μοιάζεις

Από την άκρη του ορίζοντα
Στάζει ασήμι το φεγγάρι
Σε πλησιάζει ελπίζοντας
Λάμψη από σένα να πάρει..

Ποιος μπορεί
Τόση ομορφιά ν’ αντέξει, ποιος μπορεί
Ποιος μπορεί
Στον πειρασμό ν’ αντισταθεί, ποιος μπορεί

Ποιος μπορεί
Μια σου ματιά να κλέψει, ποιος μπορεί
Ποιος μπορεί
Να σε κοιτάξει και να μη σε ερωτευτεί..
Μα εγώ τα μάτια που κοιτάω
Είν’ ο καθρέφτης της ψυχής που αγαπάω..

Ματώνει η Δύση τον ουρανό
Γέρνει ο ήλιος στα μαλλιά σου
Κι εσύ με φόντο το δειλινό
Κι ένα φεγγάρι στην αγκαλιά σου

Στιγμές που μοιάζεις μια ζωγραφιά
Κι όπως γυρίζεις τη ματιά σου
Ζηλεύει η ίδια η ομορφιά
Την ομορφιά σου..

Ποιος μπορεί
Τόση ομορφιά ν’ αντέξει, ποιος μπορεί
Ποιος μπορεί
Στον πειρασμό ν’ αντισταθεί, ποιος μπορεί

Ποιος μπορεί
Μια σου ματιά να κλέψει, ποιος μπορεί
Ποιος μπορεί
Να σε κοιτάξει και να μη σε ερωτευτεί..
Μα εγώ τα μάτια που κοιτάω
Είν’ ο καθρέφτης της ψυχής που αγαπάω..