Για σένα θα κατάπινα κι αληθινά σπαθιά.
Θ’ άναβα φωτιές στο στόμα μου βαθιά
για σένα, ναι για σένα...

Θ’ άλλαζα τα πάντα σε μία μόνο μέρα.
Θα `διωχνα τα σύννεφα μακριά από `δω πέρα
για σένα, ναι για σένα...

Κι αυτά που σου `πα είν’ όλα αληθινά.
και το σκοινί τραβώ ακόμα πιο μακριά
για σένα...

Θα πέθαινα αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη
και ρώσικη θα έπαιζα ρουλέτα με τέρψη
για σένα, ναι για σένα...

Κι αυτά που σου `πα είν’ όλα αληθινά
και το σκοινί τραβώ ακόμα πιο μακριά
για σένα...

Εδώ τα ζήσαμε όλα αυτά.
Είδαμε το ψέμα με σάρκα και οστά.
Εδώ μας κλέβουν την ψυχή.
Ένα γελοίο καρναβάλι μας πουλάνε για ζωή.
Δεν ήτανε ποτέ για μένα
μα ούτε και για σένα.

Θα ‘τρεχα ξανά σε διαδηλώσεις.
Τον κόσμο αυτό θα πίστευα πως γίνεται να σώσεις
για σένα, ναι για σένα...

Θα πάγωνα τον χρόνο άλλο να μη τρέχει.
Θα φρόντιζα κακές ώρες άλλες να μην έχει
για σένα, ναι για σένα...

Κι αυτά που σου `πα είν’ όλα αληθινά
και το σκοινί τραβώ ακόμα πιο μακριά
για σένα.

Εδώ τα ζήσαμε όλα αυτά.
Είδαμε το ψέμα με σάρκα και οστά.
Εδώ μας κλέβουν την ψυχή.
Ένα γελοίο καρναβάλι μας πουλάνε για ζωή.
Δεν ήτανε ποτέ για μένα
μα ούτε και για σένα.