Ο Στάθης ο Κοντώσης, τσακάλι κι αετός,
με πείρα και με γνώσεις, προδόθηκε κι αυτός.
Να πάει να τη δείρει δεν είναι αντρικό,
αλλά και το ποτήρι δεν είναι γιατρικό.

Στάθη Κοντώση, Στάθη Κοντώση,
για μιαν αγάπη κλάψανε τόσοι.
Άσ’ την καρδιά σου να ξαλαφρώσει,
Στάθη Κοντώση, Στάθη Κοντώση.

Απότομα και πάτο τραβάει το ρακί,
αρχίνησε Σαββάτο και μπήκε Κυριακή.
Δεν κλαίει, δε δακρύζει, κι ας πόνεσε πολύ,
το δάκρυ το νομίζει πως είναι προσβολή.

Στάθη Κοντώση, Στάθη Κοντώση,
για μιαν αγάπη κλάψανε τόσοι.
Άσ’ την καρδιά σου να ξαλαφρώσει,
Στάθη Κοντώση, Στάθη Κοντώση.