Κρατάω ακόμα, μία στον ουρανό και μια στο χώμα
Άλλες μέρες βλέπω ασπρόμαυρες άλλες με χρώμα
Ακόμα, δε βλέπω όνειρα είμαι σε κώμα
Ούτε ζωντανός ούτε νεκρός έμψυχο πτώμα
Κρατάω ακόμα, μία στον ουρανό μια στο χώμα
Άλλες μέρες βλέπω ασπρόμαυρες άλλες με χρώμα
Ακόμα, φλεγόμενο έχω στόμα το χειμώνα
Κι είμαι για τα μολυβένια λόγια γόμα, ακόμα

(Ραψωδός Φιλόλογος)
Δεν καταστάλαξα ακόμα για το τις πταίει, τι καίει
Κάθε πνεύμονα όταν αυτός εισπνέει
Στη χώρα με χρέη
Κέρασαν νωρίς νέοι
Πάγωσαν αισθήματα και καρδιές σαν τον Disney
Βραδιές γίνανε βάρδιες κάπως δυσνόητες
Λέξεις καινούργιες ΔΝΤ, spreads και τρόικες
Σύρραξη, όπως παλιά, τετρακόσια χρόνια σκλαβιά
Τώρα μόνο σαράντα μέχρι τη σύνταξη
Μοδάτες, τρέντι, αλυσίδες που δημιουργούν ανάγκες
Τις ονομάζουν πιστωτικές κάρτες
Στη γειτονιά μου οι άνθρωποι ψάχνουνε τα σκουπίδια, σαν τις γάτες
Μα ακόμα κι αυτές είναι πιο χορτάτες
Γεμάτα βιογραφικά μα άδειες τσέπες και κοιλιές
Με ματιές απελπισμένα σιωπηλές, κοφτές μιλιές
Αυξάνονται οι ανάγκες λιγοστεύουν οι δουλειές
Κάποιοι πλέκουν εγκώμια κάποιοι θηλιές
Ακόμα, μία στον ουρανό μία στο χώμα
Ακόμα, στριφογυρίζω άυπνος στο στρώμα
Ακόμα, δεν ξέρω αν πεθαίνω ή αν ζω
Μα, δεν πρόκειται να κλείσω το στόμα, όχι ακόμα

Κρατάω ακόμα, μία στον ουρανό και μια στο χώμα
Άλλες μέρες βλέπω ασπρόμαυρες άλλες με χρώμα
Ακόμα, δε βλέπω όνειρα είμαι σε κώμα
Ούτε ζωντανός ούτε νεκρός έμψυχο πτώμα
Κρατάω ακόμα, μία στον ουρανό μια στο χώμα
Άλλες μέρες βλέπω ασπρόμαυρες άλλες με χρώμα
Ακόμα, φλεγόμενο έχω στόμα το χειμώνα
Κι είμαι για τα μολυβένια λόγια γόμα, ακόμα

(Xplicit)
Ακόμα κρύβομαι και στους φίλους μου δεν ανοίγομαι
Κοίτα με, κοίτα τι έγινε και πως γίναμε
Όλοι τους ρίχνουνε στάχτη με κάθε πόρνη τους
Τα μάτια μας γίναν καθρέφτης στην οθόνη τους
Είμαστε ακόμα πιόνια, σε άσπρο μαύρο χρώμα
Κλεισμένοι μες στα σπίτια μας περνάμε το χειμώνα
Δε μιλάμε μόνο κοιτάμε ο ένας τον άλλον
Φοβάμαι και αύριο βράδυ πάλι μόνος θα `μαι
Θυμάμαι την kouneva θέλω να τη θυμάμαι
Γιατί, μπροστά της είμαστε κουκκίδες μες στο χάρτη
Ξέρεις κάτι, είμαστε ψάρια μες στο καλάθι
Κι αυτοί επάνω στο κεφάλι του Χριστού αγκάθι
Θυμάσαι, κι αύριο μαριονέτα πάλι θα `σαι
Όταν δουλεύεις, όταν αγαπάς κι όταν κοιμάσαι
Ακόμα, κρατάω το ίδιο οχυρό ακόμα
Τα πόστα με νύχια και δόντια, αίμα και σώμα
Ακόμα, εδώ λοιπόν στενά των μουσικών Θερμοπυλών
Στρατόπεδο συγκέντρωσης των Αθηνών
Είμαστε κλώνοι, ναι, κοίτα έξω νυχτώνει
Σήμερα φώτα και φλας, αύριο μόνοι

Κρατάω ακόμα, μία στον ουρανό και μια στο χώμα
Άλλες μέρες βλέπω ασπρόμαυρες άλλες με χρώμα
Ακόμα, δε βλέπω όνειρα είμαι σε κώμα
Ούτε ζωντανός ούτε νεκρός έμψυχο πτώμα
Κρατάω ακόμα, μία στον ουρανό μια στο χώμα
Άλλες μέρες βλέπω ασπρόμαυρες άλλες με χρώμα
Ακόμα, φλεγόμενο έχω στόμα το χειμώνα
Κι είμαι για τα μολυβένια λόγια γόμα, ακόμα.