Mη μου μιλάς
για την παλιά Θεσσαλονίκη του σαράντα
ακόμα ακούω την Κυριακάτικη τη μπάντα
κι έχω χαθεί στα καλντερίμια του βοριά
μη μου μιλάς
για τον τσαγκάρη του Αι Mηνά τον Διονύση
που `χε η μέση του σαν το κλαρί τσακίσει
κι όμως πολέμησε σαν τ’ άγρια θεριά.

Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι
μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά
και της καρδιάς μου αβασίλευτο αστέρι
Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι.

Mη μου μιλάς
γι’ αυτήν την πόλη που τη νιότη μου την πήρε
κάμποσα χρόνια κάνε πίσω κι έλα γείρε
στις αναμνήσεις που χαράξαν την καρδιά
μη μου μιλάς
για τ’ ασημένια φεγγαρόφωτα σοκάκια
για τους καρντάσηδες που λιώναν στα μεράκια
κι αστροκοπούσε από τραγούδια η βραδιά.

Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι
μάνα γλυκιά και της ψυχής μου αγκαλιά
και της καρδιάς μου αβασίλευτο αστέρι
Θεσσαλονίκη μου αρχόντισσα παλιά
Θεσσαλονίκη μου του κόσμου περιστέρι.