Γιατί Θεέ δεν βοηθάς να την ξεχάσω
πες μου γιατί να μην μπορώ να κοιμηθώ
πέφτω στα χάπια προσπαθώ να ξεπεράσω
αυτή που έγινε εφιάλτης στο μυαλό

Δε θα πάρω απόψε τα χάπια μου
δε θα κλείσω όλη νύχτα τα μάτια μου
θα κοιτάζω απ’ το τζάμι που βρέχει
και θα σκέφτομαι ποιος να σε έχει

Δε θα πάρω απόψε τα χάπια μου
δε θα κλείσω όλη νύχτα τα μάτια μου
το μυαλό μου θα βγει να σε ψάξει
κι η καρδούλα μου πάλι θα κλάψει

Ως το πρωί θα τριγυρίζει στο μυαλό μου
μες στα στενά του θα γυρνά και θα πονώ
αυτή που κάποτε την είχα σαν Θεό μου
μ’ έχει κάνει το χειρότερο εχθρό

Δε θα πάρω απόψε τα χάπια μου
δε θα κλείσω όλη νύχτα τα μάτια μου
θα κοιτάζω απ’ το τζάμι που βρέχει
και θα σκέφτομαι ποιος να σε έχει

Δε θα πάρω απόψε τα χάπια μου
δε θα κλείσω όλη νύχτα τα μάτια μου
το μυαλό μου θα βγει να σε ψάξει
κι η καρδούλα μου πάλι θα κλάψει