Ένα σημάδι απ’ τη φωτιά έχω στον ώμο χαραγμένο
έναν ήλιο μικρό με φλόγες τυλιγμένο
ένα κρυφό μονοπάτι που βγάζει στην ψυχή μου
σ’ ένα κρυμμένο αλήτη που σέρνω μαζί μου.
Έκανα αμάν για το βάλω ν’ αράξει
του έταξα τόσα που έχει ξεχάσει για να αλλάξει
του τα `πα αλλιώς μήπως και με γλιτώσει
ψέμα πολύ για όσα δεν πρόλαβε να νιώσει.
Κι εσύ ήρθες τώρα να μου θυμίσεις ότι υπάρχει
ότι θα κάνει τα δικά του άμα λάχει
μα δε φαντάζεσαι ούτε και ξέρεις ρε τι κάνεις
και πάντα μετά τρέχεις και δε φτάνεις.
Άστο λοιπόν έχεις μαγκιά συνθετική
και δεν ταιριάζει να κυλήσεις κάπου εκεί
γιατί αν βρεθείτε τετ α τετ θα εκτεθείς
έχεις πει τόσα πολλά που θα θέλεις να χαθείς.
Κι άλλο μου λάθος όταν το στόμα άνοιγες τέντα
έπρεπε να στον γνωρίσω απ’ τη πρώτη σου κουβέντα
μα έτσι που πας θα την βρεις την ευκαιρία
όταν του κλείσεις ραντεβού θα κάνεις πάλι την κυρία.
Τα λόγια θα μασάς στο φάτσα κάρτα
κι αυτός θα σου μιλάει παντελονάτα
μα δε βαριέσαι τις μαλακίες πληρώνω και σας λέω
συγγνώμη που υπάρχετε και οι δυο σας εγώ φταίω.

Εγώ φταίω που ο αέρας που αναπνέω βρωμάει φωτιά
εγώ φταίω στραγγίζω όσα λέω σε μια ματιά
εγώ φταίω που έμαθα να πετάω χωρίς φτερά
εγώ φταίω για πάρτη μου κρατάω μια ανάσα τη φορά.

Θα συνεχίζω να στραγγίζω όσα λέω σε μια ματιά
και να θέλω ότι αναπνέω να μυρίζει φωτιά
για να θυμάμαι ότι φταίω θ’ αγγίζω το σημάδι
θα κερνάω την ζωή μου μια ανάσα στο σκοτάδι.
Κι αν βρω κουράγιο θα ξεκόψω απ’ τον αλήτη
θα τον βγάλω απ’ την ψυχή μου θα του φτιάξω άλλο σπίτι
στο μυαλό μου κι έτσι θα γουστάρουν όλοι
θα πάρω έναν καριόλη θα μοιράζονται οι ρόλοι.
Θα στείλω τη μαγκιά μου διακοπές
και θα πείσω την καρδιά μου να χτυπάει όπως θες
να μου δανείσεις πρέπει λίγα λόγια μασημένα
πως να προδώσω να μου δείξεις ρε κι εμένα.
Πρέπει να μου πεις ότι δε φταίω μόνο εγώ
δε φταίω μόνο εγώ δε φταίω μόνο εγώ
και πρέπει να με σώσεις απ’ τις τύψεις μην πνιγώ
απ’ τις τύψεις μην πνιγώ απ’ τις τύψεις μην πνιγώ.
Για σκέψου αν δεν μπορέσω να ξεκόψω τελικά
να τρελαθώ παρέα του έτσι στα ξαφνικά
να μοιραστούμε την εκδίκηση γουλιά γουλιά
να θυμηθώ με τον αλήτη τα παλιά.
Να πάνε τσάμπα όλα ρε
κι ας είχα πει πως ποτέ
δε θα με δει η φωτιά τα όνειρά μου να καίω
και να φωνάζω πως για όλα εγώ φταίω.