Στον ήλιο κάθεσαι
Ανάσκελα όλη μέρα
Και το ξύνεις
Χωρίς φαΐ, χωρίς νερό
Και ρούχα καθαρά μ’ αφήνεις

Καινούργια τρέλα
Σ’ έχει βαρέσει
Το ξύνεις μέρα νύχτα
Και σ’ αρέσει

Το ξύνεις και το μεσημέρι
Στην τραπεζαρία
Τη σούπα σου ξεχνάς
Μετά την τρως
Και είναι κρύα.

Το ξύνεις και το απογευματάκι
Στο σαλόνι
Πως θα `θελα
Ένας να σε βαστάει
Και άλλος να στις χώνει

Ξυσ’ το (ξυσ’ το)
Ξυσ’ το (ξυσ’ το)
Ξυσ’ το μπας και κερδίσεις
Ξυσ’ το, μωρό μου ξυσ’ το
Μόνο μη το μαδήσεις

Το ξύνεις συνεχώς
Ακόμα και στον πάγκο της κουζίνας
Δεν ενδιαφέρεσαι καθόλου
Αν εγώ ψοφάω της πείνας

Το ξύνεις κι όταν
Είσαι στη λεκάνη
Τα νύχια σου πληγές
Έχουνε κάνει

Το ξύνεις κι όταν είσαι ξαπλωμένη
Στο κρεβάτι
Κι εγώ ο δόλιος από δίπλα
Να σε παίρνω μάτι

Δεν ξέρεις πόσο θα `θελα απόψε
Να πηδήσω
Το σπίτι μας όμως είναι ψηλό
Και ξέρω, θα χτυπήσω

Ξυσ’ το (ξυσ’ το)
Ξυσ’ το (ξυσ’ το)
Ξυσ’ το μπας και κερδίσεις
Ξυσ’ το, μωρό μου ξυσ’ το
Μόνο μη το μαδήσεις

Ξυσ’ το!