Ότι πονάει το βρίσκω μπροστά μου
λες και κατάρα με κυνηγά
πεταλούδα που τις κόψαν, για πλάκα τα φτερά

Κι έρχεσαι συ, παίρνεις πινέλο και βάζεις χρώμα
στη μαύρη μου ζωή
Είναι η εισπνοή σου ένα άψυχο σώμα
μ’ ένα σου φιλί

Και χάνεσαι στα ξαφνικά
σα γοργόνα στου Αιγαίου τ’ ανοιχτά
Γιατί....γιατί

Ότι πονάει το βρίσκω μπροστά μου
λες και κατάρα με κυνηγά
Πες πως ήταν δορυφόρος
που έχασε τροχιά

Κι έρχεσαι συ, παίρνεις πινέλο και βάζεις χρώμα
στη μαύρη μου ζωή
Μ’ ένα μαγικό ραβδάκι
ομόρφυνες τη γη

Και χάνεσαι στα ξαφνικά...

Κι έρχεσαι συ, παίρνεις πινέλο και βάζεις χρώμα
στη μαύρη μου ζωή
Είναι η εισπνοή σου ένα άψυχο σώμα
μ’ ένα σου φιλί

Και χάνεσαι...