Στη Λαϊκή οδό Ασκληπιού
φιλοξενούμενη ενός κακοποιού
πέρασα χίλιες δέκα Κυριακές
μερικές μουντές όλες κακές

Κάπνιζα, χάριζα το κορμί μου
περίμενα ν’ αρχίσω τη ζωή μου
και ένα βράδυ στην Ασκληπιού
στο άντρο του γνωστού κακοποιού

Πλευρίζει μια βάρκα μ’ ένα σκύλο
τρομάζω μα δεν έχω ένα φίλο
για δες να μην το έχω επισημάνει
πως η Ασκληπιού ήταν λιμάνι

Και φωνάζει τ’ όνομά μου ο Βαρκάρης
αόμματος μουγγός και πενηντάρης
σκουντάει το κρεβάτι μου γλυκά
ξύπνα ήρθα για σένα ειδικά
έχεις τελειώσει εδώ κάτω πια

Και δραπετεύω από του κακοποιού
απ’ τη θαλάσσια οδό Ασκληπιού
πως πέρασα τόσες χιλιάδες Κυριακές
όλες μουντές όλες κακές

Τώρα με δυο ενθύμιά μου για περιουσία
γελώντας πάω για την αχερουσία