Εσένα παλιογειτονιά θέλω να σβήσω από την καρδιά
νύχτες γυρνώ κι όλο ζητώ από κοντά σου να αποκολληθώ
με πιάνει μια μελαγχολία
η Αθήνα έγινε μανία
μονότονα σ’ αγάπησα και το μυαλό μου όλο χάλασα
μονότονα σ’ αγάπησα και το μυαλό μου Αθήνα χάλασα

Αυτή την παλιογειτονιά μη μου ζητάς να την απαρνηθώ
αποχωρώ μα δεν μπορώ απ’ τη σκιά της ν’ απομακρυνθώ
χτυπήματα πισώπλατα άσχημες φάτσες οδηγούν
γυρίζουν στα διαζώματα και τιμωρούν αυτούς που αγαπούν
γυρίζεις στα υπόγεια και τιμωρούν αυτούς που αγαπούν

Εσένα παλιογειτονιά θέλω να σβήσω από την καρδιά
νύχτες γυρνώ κι όλο ζητώ από κοντά σου να αποκολληθώ
με πιάνει μια μελαγχολία
η Αθήνα έγινε μανία
μονότονα αγάπησα και το μυαλό μου όλο χάλασα
μονότονα σ’ αγάπησα και το μυαλό μου Αθήνα χάλασα

Χτυπήματα πισώπλατα άσχημες φάτσες κυβερνούν
γυρίζουν στα διαζώματα και τιμωρούν αυτούς που αγαπούν
χτυπήματα πισώπλατα άσχημες φάτσες κυβερνούν
αυτοί δεν ξέρουν να μετρούν
εκεί που φτύνουν όλοι κοινωνούν
αυτοί δεν ξέρουν να μετρούν
εκεί που φτύνουν κοινωνούν