Μη μου πιάνεις το δικό μου χώρο
είμαι χρόνια μακριά
μια σειρήνα από ασθενοφόρο
και δυο μαύρα περιπολικά

Σημεία των καιρών
σε φόντο πλαστικό
δε θα παραιτηθώ
κι ας μείνω μοναχός
κι ας μείνω μοναχός

Αρένα πλήθος γεμάτη
όσος κόσμος τόσα μηδενικά
αλαλάζουν τον ανοιχτομάτη
που τους πήρε τα βρακιά σε μια βραδιά

Σημεία των καιρών
σε φόντο πλαστικό
δε θα παραιτηθώ
κι ας μείνω μοναχός
κι ας μείνω μοναχός