Ένα βράδυ με πήρες μαζί σου
στο σκοτάδι στην εκπομπή σου
ένα βράδυ που έριχνε χιόνι
μετρούσαμε τ’ άστρα στο μπαλκόνι

Κι ένα σπουργίτη με κόκκινη μύτη
πήρε μαζί του τον αποσπερίτη
και κάθε βράδυ που ρίχνει χιόνι
λείπει ένα άστρο απ’ το μπαλκόνι

Μ’ ένα όνειρο χωρίς επώνυμο
ταξίδεψα λέει στον Αμαζόνιο
μ’ ένα όνειρο χωρίς ταυτότητα
πήγες εκδρομή στην αιωνιότητα

Μα το μυαλό μου ήταν σε σένα
στην αγκαλιά σου την παραμυθένια
και στο σπουργίτη με τη κόκκινη μύτη
που το πρόλαβε η γάτα στο φεγγίτη

Και κάθε βράδυ που ρίχνει χιόνι
λείπετε οι δυο σας απ’ το μπαλκόνι

Μα το μυαλό μου ήταν σε σένα
στην αγκαλιά σου την παραμυθένια
και στο σπουργίτη με τη κόκκινη μύτη
που το πρόλαβε η γάτα στο φεγγίτη

Και κάθε βράδυ που ρίχνει χιόνι
λείπουν δυο άστρα απ’ το μπαλκόνι