Ήσουν σε μια βάρκα..
με άσπρο νυφικό...
καταμεσής της λίμνης και με φώναζες να `ρθω ..
Δεν ήσουνα αληθινή ήσουν σαν αερικό..
Κάτι άπιαστο για μένα
ένα αερικό ....

Δε βρήκα το κουράγιο και το θάρρος για να μπω
ήτανε βαθιά για μένα και φοβήθηκα να μπω
μαζί σου να βρεθώ ..
μαζί σου να βρεθώ ..

Σ’ άκουγα να κλαις...
να με παρακαλάς..
να θέλεις να με πείσεις
για το πόσο μ’ αγαπάς....
Πως τούτο το ταξίδι το ετοίμασες για μας..
Γιατί μ’ αγαπάς ........

Δε βρήκα το κουράγιο και το θάρρος για να μπω
ήτανε βαθιά για μένα και φοβήθηκα να μπω
μαζί σου να βρεθώ ..
μαζί σου να βρεθώ ..

Γύρισα την πλάτη..
να φύγω μακριά..
στο δρόμο το μετάνιωσα
και γύρισα ξανά...
Σου φώναζα δεν άκουγες..
είχες φύγει μακριά..
δε σε έφτανε η φωνή μου.. ήσουν τόσο
μακριά...

Δε βρήκα το κουράγιο και το θάρρος για να μπω
ήτανε βαθιά για μένα και φοβήθηκα να μπω
μαζί σου να βρεθώ ..
μαζί σου να βρεθώ ..

Έψαξα παντού...
σε βρήκα στο βυθό...
σε άγγιξα να γίνω σαν κι εσένα αερικό ...
με κοίταξες στα μάτια..
και με φίλησες γλυκά...
μου είπες πως με συγχωρείς
που έφτασα αργά.....
Μα είδα το παράπονο
στα μάτια σου βαθιά...
Με στοίχειωσαν οι τύψεις να ζω παντοτινά
και όσο εσένα σκέφτομαι
θα ζω παντοτινά.......
κι έτσι ποτέ δε θα μπορέσω
μαζί σου να βρεθώ... ξανά.....