Ακουμπούσα σ’ ένα στύλο,
κάποιος έβγαζ’ ένα σκύλο
βόλτα, για αναψυχή,
κάποιος πούλαγε κουλούρια,
κάποιος έφυγε με φούρια
απ’ του δρόμου τη βουή.

Εδώ είναι η ωραιότης
μυστικό έχω της νιότης
στα εντός του μαγαζιού.
Διπλομίσθωση και έλα
παστωμένη, σαν σαρδέλα,
για να φύγουμε ντουγρού.

Πού να βρεθεί υπομονή
γωνία Μουσών και Μαρασλή.

Νικολάκη επιταχύνεις!
Απ’ το χέρι μη μ’ αφήνεις,
μες στον κόσμο θα χαθείς.
Ε! βλέπε κύριος μπροστά σου!
Τα σπουδαία έντυπά σου
και στο σπίτι θα τα δεις.

Κάποιος λύνει τη γραβάτα,
κάποιος φώναξε: "Περπάτα!
Δρόμο έχουμ’ αρκετό."
Κάποιος αγαναχτισμένα:
"Η Ελλάς χωρίς εμένα
θα επιζήσει. Το εννοώ."

Πού να βρεθεί υπομονή
γωνία Μουσών και Μαρασλή.

Των βημάτων χορωδία
η ζωή, συν μελωδία
ώρα δώδεκα πρωί.
Δύο όχθες έχει ο δρόμος,
όπου μη σε πιάνει τρόμος
πάμ’ απέναντι μαζί.

Πού να βρεθεί υπομονή
γωνία Μουσών και Μαρασλή.