Έρημο τοπίο,
τα όνειρα για μας.
Στέρεψαν
τα δάκρυα στο κρύο

Ανατολή και δύση
τόσο κοντά.
Το ξέρω πως φταίμε
κι οι δύο

Τώρα είναι αργά
για αναμνήσεις
πολύ νωρίς για γιατρειά

Με μάτια δακρυσμένα
θα `ρθεις πάλι
να μου πεις
πως μ’ αγαπάς

Χρόνια περασμένα
μες στη ζάλη
απ’το πάθος
μιας βραδιάς

Με μάτια δακρυσμένα
θα `ρθεις πάλι
να μου πεις
πως δεν ξεχνάς

Κι ύστερα
σαν κλέφτης
μες τη νύχτα
να μου πάρεις
την καρδιά

Νωρίς ξημέρωσε
φάνηκε το φως
που έδειξε
τα ωραία παραμύθια

Πιστέψαμε κι δυο
πως ζούσαμε ξανά
Μα ήταν Θεέ μου
όλα μια συνήθεια

Τώρα είναι αργά
για αναμνήσεις
πολύ νωρίς για γιατρειά

Με μάτια δακρυσμένα
θα `ρθεις πάλι
να μου πεις
πως μ’ αγαπάς

Χρόνια περασμένα
μες στη ζάλη
απ’το πάθος
μιας βραδιάς

Με μάτια δακρυσμένα
θα `ρθεις πάλι
να μου πεις
πως δεν ξεχνάς

Κι ύστερα
σαν κλέφτης
μες τη νύχτα
να μου πάρεις
την καρδιά

Να μου πεις
πως μ’ αγαπάς
( Να μου πεις
πως μ’ αγαπάς)

Απ’το πάθος
μιας βραδιάς
(Απ’το πάθος
μιας βραδιάς )

Να μου πεις
πως δεν ξεχνάς
(Να μου πεις
πως δεν ξεχνάς)

Να μου πάρεις
την καρδιά

Να μου πάρεις
την καρδιά

Να μου πάρεις
την καρδιά