Έχτισα μηνύματα σε στίχους και συνθήματα
Τα βήματα γρήγορα, αντέχουν τα χτυπήματα
Χιλιάδες τα προβλήματα ανοίγοντας τα μνήματα,
κοιτάζοντας καχύποπτα καυτά επιχειρήματα.
Τα λόγια τους ανήθικα κινούνται πάντα ύποπτα
προβάλλοντας αιτήματα λόγους και υπομνήματα.
Αλλάζουν τα νομίσματα, τους όρκους τα ερεθίσματα,
αυξάνουν τα ερείσματα, ευρώ χαρτονομίσματα.
Για κάθε τους απόφαση υπάρχει μια πρόφαση
για να `χουν πάντα πρόσβαση στου ΝΑΤΟ την απόσβεση.
Χωρίς καμία πρόταση, για πάντα υποχώρηση
ανοίγοντας την όρεξη για κάθε παραχώρηση.
Ψάχνοντας συγχώρεση παράδεισο και κόλαση,
παράδοση σε εξόντωση και εσύ στην απομόνωση
να κρίνεις την απόρριψη σε κάθε της αγόρευση.
Στου χρόνου την συγχώνευση σε θέλουν σε αποχώρηση.

Κάποιοι θέλουν τον γρίφο της ζωής να λύσουν.
Κάποιοι θέλουν με δόξα και λεφτά να ζήσουν
και άλλοι θέλουν απλώς πίσω να αφήσουν κάτι
που να θυμίζει ότι άξιζε να ζήσουν.

Και έχω μια ένσταση προς κάθε μια κατεύθυνση,
προς κάθε πολίτικη πολεμική διένεξη.
Δε θεωρώ εξέλιξη της βίας την επέλαση
ενάντια στην ελεύθερη βούληση και θέληση.
Απώτερος σκοπός μια παγκόσμια κυβέρνηση
με νόμους για καταστολή και πλήρης χειραφέτηση.
Δεν είναι πια εξαίρεση το ψέμα και η αφέτηση
των προεκλογικών υποσχέσεων για ανανέωση.
Το δίκαιο έγινε αίρεση ψάχνοντας δικαίωση.
Η ελπίδα έμεινε ορφανή μέσα στην ισοπέδωση.
Των λύσεων η εύρεση κατάντησε παραίσθηση
χρόνια περιμένοντας για μια διευθέτηση.
Εγκλήματα πολέμου με Ευρωπαϊκή συναίνεση.
Τα media αποφασίζουν τι θα κάνει αίσθηση.
Το λάθος άλλαξε όνομα και λέγεται αναίρεση
και ο Θεός κουράστηκε και δήλωσε παραίτηση.

Κάποιοι θέλουν τον γρίφο της ζωής να λύσουν.
Κάποιοι θέλουν με δόξα και λεφτά να ζήσουν
και άλλοι θέλουν απλώς πίσω να αφήσουν κάτι
που να θυμίζει ότι άξιζε να ζήσουν

Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν τα νέα,
θα υποσχεθούν για μια ζωή πιο ωραία,
γραμματείς Φαρισαίοι ψευδοπροφήτες παρέα
κάνοντας θαύματα για μας θα `χουν παγκόσμια σημαία,
σαν δουν πολλοί πολλά καλά θα τους φιλτράρουν μετά
για να τους έχουν στο σύστημα κύματα νεκρά
να τους ψηφίζουν γαμώτο…
Η αγάπη πεθαίνει, κανείς απ’ αυτούς δεν το βλέπει;
Κι όλοι οι δρόμοι μοιάζουν με αγκάθια στρωμένοι,
όλοι φυλακισμένοι σε δόσεις, καλωδιωμένοι σε ένα μπλόκο κοίτα!
Πάντα απασχολημένοι κι όσο του κόσμου η οικονομία ανεβαίνει
πιστεύω πάντα θα υπάρχει ένα παιδί που στο βωμό της πεθαίνει,
γιατί η ίδια η ελευθερία σε ένα κελί είναι δεμένη,
θυμίζει άγριο πουλί που στο κλουβί του δεν μπαίνει,
οπότε καραδοκούν να το σκοτώσουν να το βαλσαμώσουν
να το κοιτούν και να μιλούν για δημοκρατία
κάνοντας πιο γρήγορη τη ζωή, βία!
Μολύνουν τη λογική, με αίμα τσόντα και κομπίνα
είναι πιο εύκολο να δεις τη τηλεόραση
κι ακόμα πιο εύκολο απ’ αυτή να πάθεις εξάρτηση,
εγκεφαλικό ναρκωτικό που δρα ελεύθερο θέλει ακόμα ένα θύμα,
μετά αφού το χρόνο κάναν χρήμα και το χρήμα κυριαρχεί
βάζουν παράγοντα το άγχος βασικό για υποταγή
κι έχει κίνηση πολύ, πράσινο, κόκκινο φανάρι,
δουλειά, ναρκωτικά, αρρώστιες, γλώσσα, παιδεία, τύψεις…
Βρες αντίσταση να λείψεις!