Λευκή είναι η νύχτα που περνάς,
σε μακρινά τοπία τριγυρνάς
Ονόματα και πρόσωπα θυμάσαι
όμως δεν ξέρεις γιατί φοβάσαι.

Λευκή είναι η νύχτα που περνάς,
στη ζάλη σου ξανά παραμιλάς.
Στα χέρια σου σημάδια μιας στιγμής
και στο δωμάτιο μια απέραντη σιωπή.

Ο πυρετός ανεβαίνει
και πέφτει η νύχτα βαριά,
σαν ομίχλη σε κυκλώνει,
λευκή είναι η νύχτα που περνάς.

Λευκή είναι η νύχτα που περνάς,
σβήνεις και αρχίζεις να πονάς.
Θέλεις να ξεφύγεις και ρωτάς,
μα λευκή είναι η νύχτα που περνάς.

Ο πυρετός ανεβαίνει
και πέφτει η νύχτα βαριά,
σαν ομίχλη σε κυκλώνει,
λευκή είναι η νύχτα που περνάς.