Παντρευτήκαν πριν τέσσερα χρόνια,
μόλις τέλειωσε ο Γιάννης στρατό.
Είχε πιάσει δουλειά σε μια ΕΒΓΑ
κι η Αλίκη σε ένα ΠΡΟ ΠΟ.

Αγαπά και ρουφά τη ζωή του,
σαν στις ζέστες το κρύο νερό.
Την Αλίκη, όπως λεν’, τη λατρεύει,
την Αλίκη που τού ‘κανε γιό.

Και α! τι καλά
που περνάνε η Αλίκη κι ο Γιάννης.
Και όλοι απορούν
πως μπορούν και σφυράνε
κι η ζωή
αν είν’ εύκολη γι’αυτούς.

Συμβουλεύει η Αλίκη στις στήλες,
κάνει ο Γιάννης πρωί διανομή.
Τα λεφτά αρκετά και περ’σεύουν
κι έτσι λένε ειν’ ωραία να ζεις.

Δε διαβάζει η Αλίκη τα νεά
και ο Γιάννης δεν βλέπει τι βι.
Και δεν κάνουν τυχαίους παρέα
και κανείς τους δεν ανησυχεί.