Η άνοιξη σε θύμισε,
η άνοιξη που έρωτες φέρνει.
Μονάχος δεν αντέχω
και δε θέλω πια μονάχη να ζεις.

Γεφύρι της ζωής σου θα γίνω να διαβείς,
γεφύρι να διαβείς και να φτάσεις,
στην όχθη την αντίπερα, που είναι άλλη γης,
γεφύρι θα γίνω να ξεχάσεις.

Η άνοιξη σε θύμισε,
την άνοιξη, θυμάμαι, αγαπούσες.
Τη μέρα που χωρίσαμε
μαράθηκ’ η ζωή μου με μιας.