Σ’ ονειρευόμουνα αλλιώς,
όμως τα όνειρα δε βγήκαν.
Κι ήρθε, μυστήριο, ένα φως
κι όλα όσα μού `κρυβες φανήκαν.

Ήσουνα χαμένος χρόνος,
ήσουνα χαμένος χρόνος.
Πάλι απ’ την αρχή και μόνος,
χαμένος χρόνος.

Έκανα σχέδια για μας,
όμως λογάριαζα μονάχος.
Εκεί που ήμουν με γυρνάς,
το πιο μεγάλο μου ήσουν λάθος.