Ο χρόνος λυσάει μπροστά στα μάτια μου,
στιγμές γιορτές, βρήκα στα βάθια μου.
Δε θέλω να ξεχάσω κάποιες Κυριακές.

Ακούω φωνές πλάι στην ανάσα μου,
ζω απ’ την αρχή ξανά τη φάρσα μου,
μα θέλω να κερνάω λόγια και μουσικές.

Θυμάμαι τη βροχή πάνω στα χέρια μου
να διώχνει τη ντροπή και τη μιζέρια μου.
Δε θέλω να περάσω μέρες δανεικές.

Ζηλεύω από τα νιάτα όλο το ψέμα τους,
σκορπάω λευτεριά εδώ στο τέρμα τους.
Θέλω να γεράσω σ’ άδειες φυλακές.

Αφήνω την αγάπη που δεν άξιζα,
για μια συγγνώμη μπροστά της να γονάτιζα,
Δε θέλω να πεθάνω πριν απ’ τις ευχές