Περπατούσα σαν χαμένος
τρείς η ώρα το πρωί
τρέχαν δίπλα μου εικόνες
σ’ όλη τη διαδρομή
δε θυμόμουν που πηγαίνω
δε με ένοιαζε πολύ
για εσένα ήμουν ξένος
και δεν ήξερα γιατί

μια ανάσα μια ανάσα μου `χει κόψει τη φωνή
μια ανάσα μια ανάσα που πληγώνει τη σιωπή

περπατούσα και σκεφτόμουν
πως δεν έχει επιστροφή
έκλαιγα και με κοιτούσαν
μα δεν ένιωθα ντροπή
άδειοι ήτανε οι δρόμοι
σαν το βλέμμα σου ψυχρή
έτσι όπως με κοιτούσες
σαν να ήμασταν εχθροί

μια ανάσα μια ανάσα μου `χει κόψει τη φωνή
μια ανάσα μια ανάσα που πληγώνει τη σιωπή

πριν να φύγω πες μου κάτι
πώς σκοτώνεις την αγάπη
πες μου για να καταλάβω
να τη σώσω αν προλάβω
πες μου θες να σε μισήσω
όλα τώρα να τα σβήσω
σε μια νύχτα πώς μπορείς να διαλύσεις
όλη μου τη ζωή.