Καλέ μου φίλε, πήρα το θάρρος να σου γράψω
μια νύχτα σαν κι αυτή που είμαι έτοιμος να σπάσω
το μυαλό μου πάω να χάσω και έχω ανάγκη να ξεσπάσω
ήθελα να σου μιλήσω, για να ησυχάσω...
μα είσαι μακριά..πόσο μου λείπεις αδερφέ μου
τώρα πλέον σε συναντάω μόνο μες στις προσευχές μου
πήγαν στράφι οι ευχές μου για να επιστρέψεις πίσω
και οι φωνές μες στο κεφάλι μου, μου λένε να σ’ αφήσω
πάω πίσω...τότε που ήμασταν παιδιά...
και ζωγραφίζαμε το μέλλον μας σ’ ένα λευκό καμβά
μα μείναν τα όνειρα μισά...γυμνά στην παγωνιά
και κάθε τι που σε θυμίζει μου τρυπάει την καρδιά
και από μέσα της προβάλει το χαμόγελο σου
οι στιγμές που καθόμασταν μέσα στο δωμάτιο σου
βλέπω το πρόσωπο σου, πίσω από τα αστέρια
μα δεν μπορώ να σε φτάσω και ας τεντώνω τα χέρια...

Ψάχνω να βρω πάλι έναν φίλο παλιό...
έχω πολλά να του πω...
όμως δεν είναι εδώ...(όμως δεν είναι εδώ)...
Ψάχνω να βρω πάλι έναν φίλο παλιό
μα άδικα προσπαθώ..ξέρω πως μένει καιρό σ’ ένα σύννεφο...

Καλέ μου φίλε, πέρασαν χρόνια μα σε σκέφτηκα
και τους γονείς σου μια μέρα επισκέφτηκα
μπροστά στον πόνο τους φαντάζαν όλα τόσο ψεύτικα
μ’ αγκάλιασαν λες και ήμουν εσύ και τότε ένιωσα
τόση ντροπή για τις φόρες που όλο κλαίγομαι
αντί να χαίρομαι που είμαι ζωντανός και γεύομαι
τις αγκαλιές, τα χάδια, τα φιλία και όλα τα γέλια
μα τα δικά σου νιάτα σκόρπια στον αέρα...
ήταν εκεί, και η αδερφή σου η γλυκιά
σε είχε κρύψει σαν μια λάμψη μες στα μαύρα της μαλλιά
κι όλοι μαζί μιλούσαμε...σ’ αναζητούσαμε..
τι και αν δεν ήσουνα εκεί, το χέρι σου κρατούσαμε..
αν υπάρχει Θεός...πες του ότι Τον μισώ...
μου πήρε ένα κολλητό χωρίς αιτία χωρίς σκοπό
κλείνω το γράμμα μου αυτό μ’ ένα θλιμμένο σ’ αγαπώ
περίμενε με αδερφέ...ραντεβού στον ουρανό....

Ψάχνω να βρω πάλι έναν φίλο παλιό...
έχω πολλά να του πω...
όμως δεν είναι εδώ...(όμως δεν είναι εδώ)...
Ψάχνω να βρω πάλι έναν φίλο παλιό
μα άδικα προσπαθώ..ξέρω πως μένει καιρό σ’ ένα σύννεφο...