Σαν αεράκι που σβήνει τη βροχή
στέγνωσες μες τα μάτια μου
μα τώρα δε φυσάει
κανένας δε μιλάει
ψάχνω να σε βρω
Σαν χαραμάδα που κυνηγάει το φως
άνοιξες δρόμο μέσα μου
που πίσω δε γυρνάει
κι ο καιρός περνάει
ψάχνω να σε βρω

Χάρτινες πόλεις σου γελούν πριν χαθούν
θολές ξεθωριασμένες ζωγραφιές
μοιάζεις κι εσύ χαρταετός που πετάει
στα χέρια ενός παιδιού
το νήμα ποιας ζωής σε κρατάει;

Σαν αστεράκι που λάμπει μακριά
στης λύπης το στερέωμα
η νύχτα σε κρατάει
κι ο καιρός περνάει
ψάχνω να σε βρω
Σαν τραγουδάκι στην άκρη των χειλιών
η δίψα σου ταξίδεψε
μα τώρα δε φυσάει
κι ο καιρός περνάει
ψάχνω να σε βρω

Χάρτινες πόλεις μου γελούν πριν χαθούν
θολές ξεθωριασμένες ζωγραφιές
μοιάζω κι εγώ χαρταετός που πετάει
στα χέρια ενός παιδιού

το νήμα ποιας ζωής μας κρατάει;