Όλα είναι γαλήνια
Ο ήλιος ξυπνάει, το ξυπνητήρι χτυπάει
Η ζωή μας αρχίζει να κυλάει
Έξω στο δρόμο προστατευμένοι απ’ το νόμο
Με την τσάντα στο χέρι από το πρωί ως το μεσημέρι
Πάνω στα πεζοδρόμια κοιμούνται κάποιοι
Που φροντίζει η πρόνοια να μην είμαστε εμείς
και κάποιοι άλλοι
Που σηκώνουν κεφάλι για να κοιτάξουν τον ήλιο
Που είναι εκεί που πρέπει, την ώρα που πρέπει
Να μας φωτίζει όπως πρέπει
Μέχρι να σκάσει η βόμβα

Όλα είναι ήρεμα
Το ρεύμα κυλάει μέσα στα καλώδια της ζωής μας
Τα εφόδια φτάνουν για άλλη μια ζωή
Για να γραφτεί κι άλλη μια μέρα στα αρχεία
Να περάσει απ’ τις κεραίες του δικτύου
Για να φτάσει ασφαλής στην άλλη μεριά
Που είναι ήπια γαλήνια κι ακούει ότι πρέπει
Παίζει όταν πρέπει, έχει το χρώμα που πρέπει.
Μέχρι να σκάσει η βόμβα.