Όταν οι Κέρβεροι τις Σκύλες Χάρυβδες βιάζουν
γεννάνε παιδικούς εφιάλτες στο πάπλωμά μου
ιδρωμένο με ξυπνούν και αιχμάλωτο με αναγκάζουν
ικετεύοντας να φωνάζω εσένα, εσένα ναι κοντά μου.

Όταν ηλεκτροφόρα αισθήματα ψέματα μου αραδιάζουν
δολοφόνοι παλιάτσοι κομματιάζουν τα σωθικά μου
ιδρωμένο με ξυπνούν και αιχμάλωτο με αναγκάζουν
ικετεύοντας να φωνάζω εσένα, εσένα ναι κοντά μου.

Κι όταν σε δω να έρχεσαι ολάνθιστη κόρη της Αυγής
μαργαριταρένιο φεγγάρι της γλυκιάς Ανατολή
σαν σκύλα ζητιάνα σε κλωτσώ και σ’ απαρνιέμαι
μ’ απειλές σε βρίζω, σαν στρίγγλα ζωή σε καταριέμαι.
Μα κι όταν σε δω να φεύγεις όλα μέσα μου αλλάζουν
δροσοσταλιές δάκρυα με συντροφεύουν ερωτά μου
και ιδρωμένο με ξυπνούν και αιχμάλωτο με αναγκάζουν
ικετεύοντας να φωνάζω εσένα ναι, εσένα ναι κοντά μου.

Όταν ορκισμένες αγάπες μπρος στο θάνατο δειλιάζουν
καλικάντζαροι αλχημιστές πριονίζουν τη χαρά μου
ιδρωμένο με ξυπνούν και αιχμάλωτο με αναγκάζουν
ικετεύοντας να φωνάζω εσένα, εσένα ναι κοντά μου.