Όνειρα κάνω σαν παιδί που από τα λάθη του δε θέλει να μαθαίνει
σαν ακροβάτης σε σχοινί όσες φορές κι αν πέσει κάτω επιμένει
έξω απ’ την πόρτα σου περνώ μες στη βροχή σου τραγουδώ
κι όνειρά κάνω πως θα βγεις σε μένα για να ξαναρθείς

Όνειρα που πέφτουν σαν αστέρια
παλάτια που γκρεμίζει ο βοριάς
του έρωτα τα βέλη σαν μαχαίρια
σε παραμύθι που δε γράφτηκε για μας

Όνειρα αστέρια

Κάθομαι σ’ ονειρεύομαι με μια κιθάρα αγκαλιά αντί για σένα
μαζί μου σε φαντάζομαι και τα κομμάτια μου ξανά γίνονται ένα
και κει που πάω να σου πω πως σαν τρελός σε αγαπώ
από το όνειρο ξυπνώ στις αναμνήσεις για να ζω

Όνειρα που πέφτουν σαν αστέρια
παλάτια που γκρεμίζει ο βοριάς
του έρωτα τα βέλη σαν μαχαίρια
σε παραμύθι που δε γράφτηκε για μας

Όνειρα αστέρια