Θα ‘ρθει μια μέρα που θα πεις σε μισώ
γιατί βλέπεις μονάχα της ζωής το μισό
στον καθρέφτη κοιτάς αυτό που σου λείπει
σε σκιάζουν ο πόνος κι η λύπη

Θα ‘ρθει μια μέρα που θα φύγεις μακριά
τη νωπή σου απουσία θα παίρνω αγκαλιά
τώρα φοβάσαι τα βλέφαρα κλείνεις
να σου ανάψω το φως δε μ’ αφήνεις

Ο κόσμος γυρίζει σαν τρελό πορτοκάλι
κι εσύ μ’ έχεις κάνει κομμάτια
συγγνώμη καρδιά μου αν σε πόνεσα πάλι
προσπαθούσα ο τυφλός να σου ανοίξω τα μάτια

Θα ‘ρθει μια μέρα που θ’ αλλάξει η σελήνη
ένας κήπος κρυφός θ’ ανθίσει στη λίμνη
ουράνιο τόξο θα κρατάς μες τα χέρια
και θα κυνηγάς καλοκαίρια

Εκείνη τη μέρα ξανά θα γυρίσεις
στη λίμνη του κήπου θα τραγουδήσεις
εγώ κηπουρός εσύ άστρο του δρόμου
εγώ ουρανός κι εσύ τ’ όνειρό μου

Κράτα με κοίτα με πιάσε μα φίλα με
κράτα με κοίτα με στη λίμνη να σωθώ.