Στὴν ἀγορά, Σάββατο βράδυ
χωρὶς παλτὸ καὶ δίχως χάδι
μέσα στὸν κόσμο τὴ ματιά σου ἀναζητῶ
βλέπω ἄλλα ἀπὸ κεῖνα «reo KStw τοῦ ποθῶ.

Νὰ ξέρω θέλω ποιὸν κοιτᾶς, μὲ ποιὸν ταιριάζεις
ἂν καίγεσαι ἀργὰ κι ἀναστενάζεις
νὰ ρίχνω σπίρτο καὶ ἁλάτι στὴν πληγὴ
φτάνει ὁ πόνος ποὺ πονάω νά ῾σαι σύ.

Ἡ ἀγάπη μου εἶναι τραῖνο ἐξορίας
σὲ πάει κι ἐσὺ κρυφογελᾶς
ἀπ᾿ τὸ παράθυρό σου μὲ κοιτάζεις
μὰ ὅ, τι μένει πίσω τὸ ξεχνᾶς.

Στὴν ἀγορά, Σάββατο βράδυ
χωρὶς φιλὶ καὶ τὸ μυαλὸ ρημάδι
θέλω ἡ σκέψη μου γιὰ σένα νὰ καεῖ
κι ἀπὸ τὶς στάχτες πάλι ἐσένα νὰ σκεφτεῖ.

Τρελὸς κι αὐτὸς ποὺ κυνηγάει μιὰ ὀπτασία
ποὺ ψάχνει τὴ δική του τιμωρία
ὥρα τὴν ὥρα, ξέρω, θά ῾ρθει νὰ μὲ βρεῖ
θά ῾ναι ἡ ματιά σου μὰ δὲ θὰ κοιτᾶς ἐσύ.