Δε θα το πίστευα ποτέ αν τώρα δεν το ζούσα
κι αν κάποιος μου το έλεγε μαζί του θα γελούσα
πως θα ερχόταν μια στιγμή που έτσι θ’ αγαπούσα
και τα μυαλά μου θα έχανα κανονικά

Και σου το λέω σοβαρά πως κάποτε φοβάμαι
ποια θα `ναι η κατάληξη κι εμείς οι δυο πού πάμε
και την παλιά μου λογική για μια στιγμή θυμάμαι
και ψυχραιμότερο με βρίσκω ξαφνικά

Χρειάζεται και λίγη αναισθησία
ο έρωτας που έχει τόση αξία
γιατί θα τρελαθούμε από χέρι, να το δεις
και θα μας πάρει από κάτω η ιστορία

Και μες τις δύσκολες στιγμές που πάντα θα περνάμε
να ξέρεις τα πολύτιμα με τρόπο τα φυλάμε
ακροβατούν κάθε λεπτό και πέφτουνε και σπάνε
αν δεν κρατήσουμε με τέχνη το σκοινί

Χρειάζεται και λίγη αναισθησία
ο έρωτας που έχει τόση αξία
γιατί θα τρελαθούμε από χέρι, να το δεις
και θα μας πάρει από κάτω η ιστορία