Γιατί θαρρείς με κέφι
τραγουδάμε τη ζωή;
Θαρρείς η ζωή που τραγουδάμε
μας στάθηκε καλή;

Έλα, σίμωσε και βάλε το χέρι στην πληγή.
Βάλε το χέρι στην πληγή,
στην πληγή που ξέχειλη είναι
από πόνο, από πίκρα, από αίμα.

Γιατί θαρρείς τις νύχτες
σου φιλάω την καρδιά;
Γιατί η καρδιά χωρίς αγάπη
λαβώνεται βαριά.

Γιατί θαρρείς με πάθος
κυνηγάμε τη χαρά;
Γιατί η χαρά για λίγους είναι
και δε μας καρτερά.