Σε πλήγωσε η ντόλτσε βίτα
κι είναι το δάκρυ σου πικρό,
μα τώρα που ξανά `ρθες πάλι,
αγάπη μου σε συγχωρώ.

Μην κλαις, μην κλαις κι εγώ σε συγχωρώ,
κι εγώ σε συγχωρώ.

Για σένα αγάπη μου γλυκιά
είχα ξεγράψει κάθε ελπίδα,
γιατί είχες πέσει για καλά
στης ντόλτσε βίτα την παγίδα,
μα να που γύρισες κοντά μου
και κλαίω από τη χαρά μου.

Σε πλήγωσε η ντόλτσε βίτα
κι είναι το δάκρυ σου πικρό,
μα τώρα που ξανά `ρθες πάλι,
αγάπη μου σε συγχωρώ.

Μην κλαις, μην κλαις κι εγώ σε συγχωρώ,
κι εγώ σε συγχωρώ.

Τώρα, την κάθε σου πληγή,
εγώ θα σου την κλείσω πάλι,
με περισσότερη στοργή
και με αγάπη πιο μεγάλη,
αρκεί που ξέφυγες μια νύχτα
από την πλάνα ντόλτσε βίτα.

Σε πλήγωσε η ντόλτσε βίτα
κι είναι το δάκρυ σου πικρό,
μα τώρα που ξανά `ρθες πάλι,
αγάπη μου σε συγχωρώ.

Μην κλαις, μην κλαις κι εγώ σε συγχωρώ,
κι εγώ σε συγχωρώ, κι εγώ σε συγχωρώ.