Άνοιξα την πόρτα για να βγω
πάνω στης αγάπης το θυμό
όλα πίσω να τ’ αφήσω
και να μην ξαναγυρίσω
μα έλα που η ζωή μου είναι εδώ.
Στο σπίτι αυτό που φτιάξαμε μαζί
κρύβεται μέσα όλη μου η ζωή
πόντο πόντο μ’ ένα δάκρυ
τα όνειρά μου σε μιαν άκρη
τα στρίμωξα στην τρέλα μιας στιγμής.

Η ζωή περνάει και δε συγχωράει
κι αν μακριά σου φύγω θα χαθώ
γιατί ό,τι σε θυμίζει και ό,τι με αγγίζει
είναι ό,τι αξίζει ν’ αγαπώ.

Οι φωτογραφίες των παιδιών
το γέλιο κι οι φωνές τους είναι εδώ
τα παιχνίδια στην κουζίνα
τα μυστικά τους κι όλα εκείνα
που μ’ έμαθαν να λέω σ’ αγαπώ.