Σαν πρώτη μνήμη στον καιρό,
σαν ξεχασμένο όνειρο,
παλιό κιτάπι.
Σαν ενοχή που `χει σβηστεί
με ολοκάθαρο χαρτί,
σαν την αγάπη.

Σαν πρώτη λέξη την αυγή
του χρόνου στην καινούργια γη
μια καλημέρα.
Σαν των ανθρώπων τις γενιές
με των ανεμών τις φωνές
κοντά μου έλα.

Έλα όπως έρχεται το φως
και ο χαμένος αδερφός
Ανατολή μου
Έλα όπως έρχεται η ζωή
όταν γεννιέται ένα παιδί,
δάκρυ, φιλί μου.

Σαν τελευταία αναπνοή
σαν παραβάτισσα ψυχή
που ψάχνει δρόμο
και σαν της μάνας το θυμό
που δεν κρατάει λογαριασμό.