Είναι η ταχύτητα που τρέχεις
φωνάζω δε σε φτάνω.
Χιλιόμετρα στροφόμετρα
και ‘γω στο κράνος πάνω
ένα από ’κείνα τα μυγάκια
αγάπες που τελειώνουνε
σαν από λάθος κίνηση
μικρούλια μαύρα στίγματα
κοντράρουνε και λιώνουνε.

Είναι ο καιρός που πέρασε,
οι φόβοι σου που βγαίνουν
για βόλεμα και ξόδεμα
βολτούλα με χαϊδεύουν
Μα όταν με πιάνουν μπουκαδόρο,
κρυφά στα όνειρά σου
το γέλιο μου ακούγεται παράξενη αναπνοή
δροσίζει τη σκιά σου.

Είν‘ το μουγκό φτερούγισμα
Κορμί που ξενυχτάει
γιο φόρους και αντίτιμο
γυμνό παραμιλάει
Κι όταν γλιστράει υπνοβάτης
στις ιδρωμένες ρόγες
ξεχνιέται στροβιλίζεται
καίγοντας πρέπει, μη και δεν
σ’ ενός χορού τις φλόγες.