Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271245 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Ένας αστείος ιδαλγός - 2012      
 
Στίχοι:  
Άλκης Αλκαίος
Μουσική:  
Μπάμπης Στόκας


Περνάς στην πόρτα το κλειδί
ετούτη η πόλη μια πληγή
κόβει η αλήθεια
σα μαχαίρι ακονισμένο
κι εγώ χαμένος όπως χθες
στις πολλαπλές σου εκδοχές
έχω ξεχάσει
τι `ν’ αυτό που περιμένω

Πώς μοιάζουν όλα φυσικά
και πώς τα ζούμε βιαστικά
τυφλοί αιχμάλωτοι
του χρόνου και του τόπου
στην πολλαπλή μας φυλακή
ψάχνουμε πόρτα μυστική
κράτα το βήμα σου
ν’ ακούω την ηχώ του

Γέλα ζωή μου και αυταπάτη
πληγή που ανθίζει
είν’ η αγάπη
χαρά να δίνεις κι ομορφιά
και ας παίρνεις
δάκρυα και καρφιά

Σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό
πίνεις της λήθης τον καπνό
κι εγώ στο σώμα σου
δειλά ψιλαρμενίζω
ένας αστείος ιδαλγός
στα ονειρά του ναυαγός
απ’ το μηδέν
άλλη μια νύχτα ξαναρχίζω




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 100%  (2 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 6719
      Σχόλια: 2
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Η αυλή των τρελών
2012
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Si.Mi. @ 26-05-2012
   μουσόφιλος
16-12-2012 00:26
Ο Άλκης Αλκαίος με το ένα πόδι «πατούσε» στην ποίηση, κουβαλώντας μέσα του όλους τους ποιητές του Μεσοπολέμου (Καρυωτάκη, Σαραντάρη κ.λπ) και με το άλλο στο τραγούδι. Όπως ο Γκάτσος, ο Ελευθερίου κ.α., ανήκε στη χορεία εκείνων που εμψύχωσαν επάξια τον μουσικό λόγο. Πολυγραφότατος αλλά μακριά απ' τα εφήμερα φώτα της δημοσιότητας κατόρθωσε το έργο του και μόνον να μιλήσει για 'κείνον και την αξία του. Με τον θάνατό του σώπασε για πάντα μια σπάνια ποιητική φωνή.
   dimvel
18-09-2012 14:56
Ένα υπέροχο τραγούδι σ' έναν υπέροχο δίσκο!!!
Δε χορταίνω να τ' ακούω!!!


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο