Kάτω στο μαρουλόκαμπο δυο γριάδες εμαλώναν
κι η μια `λεγεν της αλλονής εσύ τον άντρα μου `χεις.
Aν έχω γώ τον άντρα σου να πάθω και να ράνω,
να γκρεμιστώ απ’ τα λάχανα να πέσω στα μαρούλια
κι απ’ τα μαρούλια στο χαλβά κι απ’ το χαλβά στην πίτα,
να με πετροβολήσουνε μ’ αυγά ψεφλουδισμένα
και να με κουκουλώσουνε μ’ ένα σωρό καρύδια
ν’ αράξουν και τα δόντια μου σε μια χλωρή μυτζίθρα,
και νά `χω και στο πλάι μου μιαν άμολα μαστίχα.