Μες του χωρισμού τη ζάλη ξύπνησα απόψε πάλι
κι είναι αβάσταχτος ο πόνος και ο καημός
μέσα σε ένα άδειο σπίτι σύμμαχο έχω τη λύπη
μέρα νύχτα τώρα συνεχώς...
και πήρα όρκο να ξεχάσω και τη ζωή μου να αλλάξω
μα όσο και να προσπαθώ για σ `ένα σβήνω

Αστέρι μου δε τη παλεύω για σένα σβήνω
και ότι πίνεται απόψε για σένα πίνω
αστέρι μου δε τη παλεύω πολύς ο πόνος
αστέρι μου γύρνα να αλλάξει ο κόσμος όλος

Κλείστηκα στον εαυτό μου το `κανα για το καλό μου
και προσπάθησα να φύγω μακριά
από κείνους που γνωρίζουν την αγάπη να γκρεμίζουν
και να κλέβουν κι απ `τους δυο μας τη χαρά
χαίρονται που είμαστε χώρια και μας λιώνει η στεναχώρια
μα όσο και να τους κρυφτώ...Για σ `ένα σβήνω