|
Στίχοι: Γιάννης Μπιλίρης
Μουσική: Γιάννης Μπιλίρης
Μια φορά κι ένα καιρό πολύ πολύ παλιά
υπήρχε η δυνατότητα να πάνε όλα καλά.
Η άγνοια όμως φίλε μου και τότε όπως και τώρα
ήταν η αιτία να γαμηθούνε όλα.
Έπεσε λοιπόν ένας κωλοκεραυνός,
μα κάποιος τους τσαμπούνεψε πως ήταν ο θεός.
Χεστήκαν όλοι πάνω τους και τρέξαν να προφτάσουν,
να φέρουν οτιδήποτε για να τον καλοπιάσουν.
Είπε τότε ο μάγκας: Αυτά είναι δικά μου,
θα τα κληρονομήσουνε μονάχα τα παιδιά μου.
Με τις γυναίκες έγινε ιδιαίτερα αυστηρός
και διάλεξε για ποιες αυτός θα ‘ναι μοναδικός.
Έγινε παράδειγμα για όλα τα πιθήκια
που αρχίσαν να μετρούν τη γη σε σκουλαρίκια.
Έτσι λοιπόν η άγνοια γέννησε τη θρησκεία.
κι η ιδιοκτησία επέβαλε τη μονογαμία
Μονογαμία υποκρισία, μιζέρια ιεραρχία,
γαμώ την καταπίεση και την ιδιοκτησία.
Γενικευμένη συνουσία, ζωή κι ελευθερία,
γαμώ την εκμετάλλευση και την πατριαρχία.
Πέρασαν τα χρόνια, πέρασε ο καιρός,
κι άρχισε να ρετάρει ο ανθρώπινος εγκέφαλος,
άρχισε να σπρώχνει τη ζωή στο υποσυνείδητο
και κάθε τι πανέμορφο να βρίσκει αποκρουστικό.
Αρχίσαν να πλουτίζουν οι ψυχαναλυτές,
εκτός απ’ τους ιερείς ‘γίναν κι άλλοι βιαστές,
αγάμητες κυράτσες ‘γίναν παιδαγωγοί,
σχολικές αυλές βυθισμένες στη σιωπή.
Πρέπει να γίνουμε έκρυθμοι,
πρέπει απέναντι τους να φαινόμαστε ανέντιμοι,
πρέπει να μας ορίζει αυτό που λέμε εξωστρέφεια
και ανάμεσα στους κόλπους μας να ψάχνουμε συνέχεια.
Να μην απορροφάμε ιδέες του συστήματος,
πάντα να χτυπάμε τη ρίζα του προβλήματος.
Έχουμε μέτωπα ανοιχτά μ’ότι συντηρεί την άγνοια.
Θρησκεία ιδιοκτησία μονογαμία = παράνοια.
Μονογαμία υποκρισία, μιζέρια ιεραρχία,
γαμώ την καταπίεση και την ιδιοκτησία.
Γενικευμένη συνουσία, ζωή κι ελευθερία,
γαμώ την εκμετάλλευση και την πατριαρχία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: 100% (2 ψήφοι) Αναγνώσεις: 6593 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|