Πρώτος χειμώνας
που δεν είμαστε μαζί
κι η μοναξιά κάνει πρεμιέρα στην καρδιά μου
γιατί η αγάπη μου ματώνεις την ψυχή
κι εκεί στα σύννεφα σκεπάζω τα όνειρά μου

Στεναχωριέμαι – στεναχωριέμαι
έχει θολώσει το μυαλό μου τυραννιέμαι
αυτά που έφταιξα κι εγώ αναρωτιέμαι
στεναχωριέμαι – στεναχωριέμαι
παραμιλάω και στον ύπνο μου πετιέμαι
δεν το αντέχω να σ’ ακούω στεναχωριέμαι

Πρώτος χειμώνας
που δεν είμαστε μαζί
κι ο χωρισμός
είναι μαχαίρι στην πληγή μου
βγαίνω στους δρόμους
μέχρι να ‘ρθει το πρωί
κι ανεμοθύελλα ξεσπάει στην ζωή μου

Στεναχωριέμαι – στεναχωριέμαι
έχει θολώσει το μυαλό μου τυραννιέμαι
αυτά που έφταιξα κι εγώ αναρωτιέμαι
στεναχωριέμαι – στεναχωριέμαι
παραμιλάω και στον ύπνο μου πετιέμαι
δεν το αντέχω να σ’ ακούω στεναχωριέμαι

Στεναχωριέμαι – στεναχωριέμαι
παραμιλάω και στον ύπνο μου πετιέμαι
δεν το αντέχω να σ’ ακούω στεναχωριέμαι.