Γεια!
Έτσι απλά μου είπες ένα γεια
κι έτσι απλά σου είπα ναι μ’ αρέσει ναι,
να μου μιλάς.

Γεια!
Έτσι απλά μου είπες ένα γεια
κι έτσι απλά σου είπα ναι μ’ αρέσει ναι,
όπως περπατάς.
Κι ήταν μέρα μεσημέρι
και είναι βράδυ τώρα
και ποιος ξέρει πια
βλέπω τα χείλη σου
έτοιμα να φιλήσουν
και τα δικά μου έτοιμα να ρουφήξουν.
Τα φιλιά, τα φιλιά.

Μ’ ένα γεια σου μόνο, σε θέλω ξανά.
Μ’ ένα γεια σου μόνο, ναι, ξέρω για μας.
Να σου δώσω όμως φιλί να φοράς
να το δείχνεις λέω παντού,
να ξέρουν για μας, να ξέρουν για μας.

Πονάν τα χείλη μου,
πονάν τα χείλη μου απ’ τα φιλιά.

Γεια!
Έτσι απλά μου είπες ένα γεια
κι έτσι απλά σου είπα ναι μου αρέσει,
ναι να μου μιλάς.
Κι ήταν μέρα μεσημέρι
κι είναι βράδυ τώρα
και ποιος ξέρει πια
βλέπω τα χείλη σου έτοιμα να φιλήσουν
και τα δικά μου έτοιμα να ρουφήξουν.
Τα φιλιά, τα φιλιά.
Μ’ ένα γεια σου μόνο, σε θέλω ξανά.
Μ’ ένα γεια σου μόνο, ναι, ξέρω για μας.
Να σου δώσω όμως φιλί να φοράς,
να το δείχνεις λέω παντού,
να ξέρουν για μας, να ξέρουν για μας.
Πονάν τα χείλη μου,
πονάν τα χείλη μου απ’ τα φιλιά.