«Κάτω από το μωβ βουνό,
Τα νερά έχουν φως
Έξι ώρες προς τα εκεί,
Έξι ώρες προς τα εδώ
Και στο εμπορικό κέντρο;
Άλλη αντίληψη.
Άλλη αντίληψη για το χριστουγεννιάτικο δέντρο,
«το παιδί της παραμονής, στο κέντρο της εισόδου,
νωχελικό_αμφί, σε πλαστικά καθίσματα,
Χερουβείμ από ροζ σπέρμα
και ματ συναισθήματα.

«Μια πιθανότητα αριστερά, αριστερά,
Αριστερά τα διυλιστήρια από νέον,
Πάντα σφαιρικά _ ηρεμιστικά_
Φωτίζονται μεταξύ τους όλα, ανήκουν σε όλα.
Ηρεμιστικά όπλα ανθρώπων που πέθαναν από αγάπη
δεν κυκλοφορούν. Δε χρειάζεται.
Ούτε το ακορντεόν χρειάζεται πια.
Η ουσία είναι το νέον.
Το ακορντεόν, κίνημα από το παρελθόν,
Κόσμημα από το παρελθόν, στο παρελθόν.
Στο παρελθόν.
Η ουσία είναι το νέον.
Άκρον άωτον.
Άχρουν άοσμον, αλλά νέον.»