Με ένα όνομα μοιάζει το φεγγέρι...
Κρατάς στα χέρια σου την ίδια τη ζωή μου,
ζωή, ζωή...
Να `ξερα άραγε που θέλεις να με βγάλεις
μα πολεμήσω τις στραβές σου, βρε ζωή,
ζωή, ζωή...

Ζωή! Ζωή αν είσαι,
δώσε μου μία ευκαιρία σου ζητώ!
Γιατί σε κάθε άνθρωπο αξίζει
μια ευκαιρία για να κάνει το σωστό.

Πέρασα μπόρες, καρδιοχτύπια και ξενύχτια...
Κι αν εγκατέλειψα να μάχομαι ζωή,
ζωή, ζωή...
Να είσαι δίκαιη μαζί μου σου μιλάω,
μου αξίζει κάτι παραπάνω απ’ αυτό,
ζωή, ζωή...