Τι και αν με πίκρανες πολύ μέσα μου η αγάπη ζωντανή
είναι για σένα όπως τότε που σε είχα.
Κατάρα αν είσαι ή προσευχή ή κάποιας θάλασσας ακτή
ή κάποια μοίρα που με μάγεψε στα αλήθεια.

Σε μυρίζω στον αέρα του χειμώνα,
με χαϊδεύεις όταν γίνεσαι βροχή.
Να γυρίσεις σαν θα `ρθούν τα χελιδόνια
και της άνοιξης να πάρεις τη μορφή.

Μα λεν συνέχεια οι παλιοί πως αν ραγίσει το γυαλί
σβήνει η αγάπη και η θλίψη καίει τα στήθια.
Κι αν βρει ο χρόνος γιατρικό και πεις ξανά το σ’ αγαπώ
ψέμα αν είναι δε θα ξέρω ή αλήθεια.